ایران استنداپ

روی مخاطب تمرکز کنید نه خودتان

نمیدونم که تا حالا تجربه استنداپ داشتید یا نه.

من تجربه سخرانی جلوی جمع رو داشتم حتی تونستم جلو پونصد نفر هم حرف بزنم. یادش بخیر اولین بار که تو دانشگاه فقط نوزده سالم بود و میخواستم کنفرانس بدم بهم از طرف بچه ها تلقین شده بود که باید از حرف زدن جلوی جمع بترسم. چون همه بچه ها که می رفتن صحبت کنن حسابی به تته پته میافتادن. من که رفتم کنفرانس بدم استادمون یک خانوم بود و کلاس پر از پسر بود. اون موقعها مثل الان نبود که اینقدر پلنگ تو خیابون ریخته باشه و پسرها چشم و دلشون سیر باشه یک دختر که جلوشون کنفرانس بده کاملا میتونست اونها رو متحول کنه. پسرها همش جلوی من یواشکی شکلک در میاوردن تا اینکه من خودمو ببازم. منم اهمیتی نمیدادم و کارمو توضیح میدادم تا اینکه یکهو زدم زیر خنده. خیلی هل کردم الان استادم چی میخواست بگه. خانم صدری سکوت کرد بچه ها هم همه زدن زیر خنده قطعا من مقصر بودم که تمرکز نداشتم. اما خانم صدری گفت من میدونم که شما چقدر تلاش می کنید که این خانوم اعتماد به نفسشو از دست بده مثل آدم گوش کنید بفهمم کی خندوندتش میندازمش بیرون. عجب کار فمینیستی باحالی کرد. بعدش بهم گفتم ادامه بده خانم بهرامی تو عالی هستی. و من خیلی با این کارش اعتماد به نفس گرفتم. بعد از اون دیگه یادم نمیاد که جلو هیچ جمعی از صحبت کردن ترسیده باشم. اما خندوندن مردم برام واقعا چیز غریبیه خیلی تلاش کردم اما موقعیتش زیاد برام گیر نیومده. اما به خودم اعتماد به نفس میدم که فقط همون بار اول سخته.

یکی از نکات خیلی مهم که در نکته امشب متوجه شدم اینه که وقتی می تونید یک استنداپ موفق بشید که تمرکزتون به جای خودتون روی مخاطبین باشه. به اونها فکر کنید اینطوری ترس از صحنه کاملا از بین میره و از طرفی مخاطب هم چون این حس شما رو درک میکنه یک خود واقعی تر از شما می بینه. تمرین و تمرکز کنید که وقتی دارید برای کسی صحبت می کنید به اون توجه کنید و زیاد درگیر این نباشید که چطور به نظر میاید یا اینکه آیا الان خنده دار هستید یا نه. به خندوندن مخاطب فکر کنید..

(نرگس بهرامی:بیدار)